maandag 31 oktober 2011

Werken met dyslexie

"Laat mij in de meest gore buurt van New York een nachtwandeling maken en ik zal niet bang zijn. Zet mij voor een ongeschreven blad papier en het angstzweet breekt me uit." Leven met dyslexie is een beproeving. Maar het heeft ook positieve kanten. Dyslectici zijn opvallend vaak succesvol in wat ze ondernemen.
 
Dyslectici hebben een stoornis in de hersenen waardoor ze gelijkaardige woorden verwarren, letters door elkaar husselen bij het schrijven en het verschil niet zien tussen op elkaar lijkende letters als 'b' en 'd'. Maar dyslexie is meer dan een lees- en schrijfprobleem. Andere moeilijkheden:
  • een overzicht bewaren tijdens een uiteenzetting,
  • doelen en prioriteiten stellen,
  • een tijdsplanning opstellen en opvolgen,
  • telefoneren en tegelijk notities nemen.
Minstens drie procent van de Belgen heeft een ernstige vorm van dyslexie en vijf à tien procent een lichtere, aldus Ghesquière, prof aan de KULeuven en voorzitter van de stichting Leerproblemen.

Experimenteel proefkonijn

Carl (41), webdesigner, is er een van. Hij kreeg erg vroeg te horen dat hij dyslexie had. "Ik was een jaar of acht toen de diagnose werd gesteld. Op dat moment was dyslexie nog relatief onbekend. De dokters beschouwden me als een proefkonijn en experimenteerden er lustig op los. En alsof dat nog niet erg genoeg was, werd ik verplicht om elke woensdagnamiddag oefeningen te maken met een logopediste. Niet bepaald waar een achtjarige van droomt. Op de duur vormde mijn dyslexie een soort van blokkade. Ik schaamde me diep omdat ik niet goed kon schrijven en probeerde zulke taken zoveel mogelijk uit de weg te gaan."

Het grootste misverstand rond dyslexie is dat de aandoening duidt op een intellectuele achterstand. Een misverstand dat ook leeft onder de dyslectici zelf. Yannick Coveliers, begeleider bij Learning Gateway, verduidelijkt dit: "Mensen met dyslexie denken vaak dat ze dom zijn tot ze weten dat het dyslexie is, en niet hun intelligentie die hen parten speelt. Personen met dyslexie hebben gewoon een andere manier om gegevens te verwerken. Ze redeneren niet in een rechte lijn van A naar B, maar gaan via een omweg. Vergelijk het met een wegomlegging: het duurt een stuk langer om op je bestemming te geraken, maar de kans is groot dat je onderweg een en ander ontdekt."

Noodgedwongen creatief

Dat 'ontdekken' mag je gerust letterlijk nemen. Getuige daarvan de uitgebreide lijst van beroemde dyslectici. Uitvinders zoals Albert Einstein, Alexander Bell en Thomas Edison waren dyslectisch. Een eigenschap die ze delen met creatieve ondernemers zoals Richard Branson, Ingvar Kamprad, Steve Jobs. Ook kunstenaars als Mozart, Beethoven, en de schrijver Roald Dahl hadden een vorm van de aandoening.

Carl is niet verrast als hij de rist bekende namen hoort. Hij knikt instemmend: "Hoe het exact werkt weet ik niet, maar omdat m'n taalbrein niet naar behoren werkt, heb ik andere manieren moeten vinden om grip te krijgen op de wereld van woorden. Noem het voor mijn part noodgedwongen creativiteit. Zo kan ik bijvoorbeeld heel goed patronen ontdekken in een context waarin ik niet veel informatie heb. Mijn dyslexie heeft me in die zin 'gestuurd'. Ik ben er zeker van dat ik anders geen designer zou zijn."

Tips

Carl heeft tot slot nog enkele tips voor werknemers met dyslexie.
  • Lees veel, dat helpt bij het schrijven.
  • Schrijf regelmatig in een context die je leuk vindt: sms, chat …
  • Gebruik een spellingchecker.
  • Laat je teksten zoveel mogelijk nalezen.
  • Reageer met humor op opmerkingen over je slechte spelling.         
Bron:  vdab.be   -    Elke Duprez

Geen opmerkingen:

Een reactie posten