Leesmethode stok-stip-stap werkt niet
Kinderen leren niet beter lezen met rijtjes als ‘stok'-'stip'-'stap'. Ze hebben weinig aan rijtjes woorden met maar één letter verschil. In het leesonderwijs wordt volop gebruik gemaakt van deze technieken. Maar kinderen maken geen gebruik van lettereenheden als ‘st', en woorden die te veel op elkaar lijken zorgen juist voor verwarring, vooral bij dyslectische kinderen, leert onderzoek van Eva Marinus (UvA).
Zo'n tien procent van alle schoolgaande kinderen heeft problemen met leren lezen. Eva Marinus ontdekte dat het zogeheten technisch lezen dat op veel scholen wordt onderwezen, niet altijd goed werkt. In het technisch leesonderwijs gaat het erom dat kinderen de overstap maken van het letter voor letter ontcijferen (verklanken) naar het direct herkennen van woorden. Bij kinderen met dyslexie komt deze automatisering niet goed op gang. Een mogelijke verklaring is dat deze kinderen minder gebruik leren maken van grotere lettereenheden zoals de ‘st' in ‘stok'.
Uit Marinus' onderzoek blijkt nu dat kinderen die lettereenheden helemaal niet gebruiken. Zelfs het expliciet aanleren van lettereenheden als ‘st' of ‘gr' heeft geen effect op het sneller leren lezen. Alleen lettercombinaties als ‘oe' in soep werden wel als eenheid verwerkt. So#ep is dus lastiger te lezen dan s#oep.
Voor leeszwakke kinderen zit nog een extra addertje onder het gras, toonde Marinus aan. Onbekende woorden die op veel woorden lijken, met veel buurwoorden dus, worden sneller gelezen dan onbekende woorden met weinig bekende buren. Maar bij het lezen van bekende woorden zitten veel voorkomende buurwoorden beginnende lezers en kinderen met dyslexie juist in de weg. Zo komt ‘lak' veel minder vaak voor dan ‘bak'. Als kinderen met dyslexie ‘lak' moeten lezen hebben zij last van het vaker voorkomende ‘bak'. Volgens Marinus leren kinderen met dyslexie daarom misschien juist beter lezen met rijtjes woorden die veel van elkaar verschillen.
Bron: de standaard.be