zondag 3 januari 2010

Dyslexie is sleutel tot zakelijk succes

Dyslexie wordt doorgaans beschouwd als een (leer)probleem. Maar volgens de Sunday Times is deze aandoening voor veel mensen juist de sleutel tot succes, want de vleesgeworden succesverhalen, de miljonairs, blijken veel vaker dyslectisch te zijn dan minder geslaagde medemensen.

Een Britse denktank, Tulip Financial Research legde in opdracht van een nieuwe BBC-televisiereeks over schatrijke mensen zo'n 300 miljonairs - in Britse pond, dus nog rijker dan een euro-miljonair - op de rooster en kwam tot de conclusie dat maar liefst 40 procent van hen leed aan dyslexie - een percentage dat maar liefst vier maal zo hoog ligt als bij mensen die het materieel minder ver hebben geschopt.

Dat komt volgens de onderzoekers doordat mensen met dyslexie, die vaak problemen hebben met details, juist daardoor goed zijn in het ontdekken van de grote lijnen en het bedenken van originele ideeën. Daarbij komt volgens Adrian Atkinson, een zakenpsycholoog die meewerkte aan het onderzoek, dat "de meeste mensen die miljonair worden, een moeilijke jeugd hebben gehad of hebben gekampt met grote frustraties. Dyslexie is daarbij een belangrijke drijfveer".

De cijfers worden bevestigd door de levensverhalen van beroemde rijkaards zoals Virginbaas Sir Richard Branson, die zegt op school zoveel leerproblemen te hebben gehad als gevolg van zijn dyslexie "dat ik toch geen goede resultaten haalde" en die nu nog altijd problemen heeft met het verschil tussen bruto en netto, juist door zijn aandoening "goed kan delegeren en een probleem globaal kan bekijken".

Bron GVA.be


1 opmerking:

  1. Leuk artikel! Kreeg 'm net doorgestuurd van een vriendin.
    Mijn zoon van 10 heeft vandaag bevestigd gekregen dat hij dyslectisch is. School geloofde mij niet toen ik zei, mijn zoon zat toen in groep 3, er gaat iets niet goed...hij heeft 't moeilijk. Nu, hij zit nu in groep 7, hebben we eindelijk duidelijkheid. Mijn hemel wat heeft hij moeten bikkelen, vechten, frustraties verwerken, maar we bleven knokken en nu weten we het eindelijk. Wat een oplichting! Het klinkt gek, maar na 3 jaar tegenwerking en zien dat je kind niet gelukkig is. Is het zo fijn nu eindelijk te weten wat er is en dat we hem gericht kunnen helpen. Nu nog duimen dat school nu wel sneller meewerkt!
    Ik ga jouw blog nog even verder lezen, volgens mij kan ik er nog heel wat van opsteken. Dank je wel.
    Groet, Linda

    BeantwoordenVerwijderen