Xander leest voor

Met behulp van tekst-naar-spraaksoftware kun je digitale teksten (Word, PDF, internet etc) laten voorlezen. De meeste dyslexieprogramma’s met een voorleesfunctie maken gebruik van RealSpeakstemmen (Nuance).

De makers doen hun best om de stemmen zo natuurlijk mogelijk te laten klinken, maar het blijven natuurlijk wel computerstemmen. Sommige mensen hebben daar moeite mee, maar als je echt een groot leesprobleem hebt, ben je allang blij dat de computer moeilijke woorden en zinnen kan voorlezen (zovaak als je maar wilt!) en dat je niet afhankelijk bent van anderen.

Voor wie al bekend was met Laura en Claire, is het misschien leuk om te weten dat er weer een nieuwe voorleesstem bij is gekomen. Hij heet Xander en klinkt zo.

Klik hier om zelf een tekst in te voeren, te beluisteren met Xander en te vergelijken met andere RealSpeakstemmen. Smaken verschillen… Wat vind jij ervan?

Als je de dyslexiesoftware Claroread V5 nu koopt dan zit Xander daar automatisch bij. Ook woordvoorspeller WoDy maakt gebruik van Xander.

Als je Claroread V5 al hebt dan kun je Xander er los bij kopen.
Dit kan helaas nog niet als je in bezit bent van de usb-versie.

Bron:dyslexiecoach

Ward De Spiegelaere vindt zijn dyslexie achteraf gezien een zegen

'Domste van de klas' wordt doctor in diergeneeskunde

Ward De Spiegelaere is zwaar dyslectisch maar werkte zich dankzij een vroege diagnose en doorgedreven hulp op tot een excellent wetenschapper. 'Omdat ik zogezegd mijn naam nog niet kon schrijven, raadde de school mij beroepsonderwijs aan. Uit onwetendheid.'

Ward De Spiegelaere (28) werkt al vijf jaar als bioloog aan de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Gent. Momenteel legt hij de laatste hand aan zijn doctoraat. Een succesverhaal voor iemand die als dyslecticus steevast 'de domste van de klas' werd genoemd.

Misvattingen

'Er doen zoveel misvattingen over dyslexie de ronde', zegt Ward. 'We zouden qua intelligentie minderwaardig zijn. Dyslexie zou op te lossen zijn door pillen te nemen of door een goeie bril te kopen waardoor de letters minder zweven. Allemaal fout. Het belangrijkste is dat je geholpen wordt en met dyslexie leert leven. Vergelijk het met iemand die zijn been kwijt is. Hij kan met een prothese leren leven, maar daarmee heeft hij zijn been nog niet terug. Ik ben nog altijd dyslectisch, maar ik heb het leren compenseren.' Dyslexie is een leerstoornis die zich enkel manifesteert in problemen met geschreven taal. 'In het lager onderwijs heb ik nooit lettergrepen kunnen splitsen. Als ik iets moet neerschrijven, breekt het zweet me uit. Als iemand op straat vraagt hoe laat het is, blokkeer ik omdat ik weet dat ik mijn uurwerk soms niet kan lezen. Aan het einde van het zesde leerjaar raadde men me aan beroepsonderwijs te doen. Mijn ouders beseften dat er meer in mij zat en ze hebben professionele hulp gezocht.' Ward gaat twee jaar naar een school voor begaafde leerlingen met een leerstoornis. 'Dat heeft me enorm geholpen. Ze gebruiken er speciale didactische methodes en schaven aan je zelfvertrouwen.' Daarna ben ik ASO gaan doen en gingen mijn resultaten in stijgende lijn. Bij dyslectici is er een omgekeerd watervalsysteem: je wordt almaar beter. Aan de unief ging ik voor het eerst graag naar de les: de inhoud primeerde op het taaltechnische. Ik heb er nooit problemen gehad, integendeel.'

In zijn job als wetenschapper vindt hij zijn dyslexie nuttig. 'Dyslectici denken out of the box. Ze zijn altijd geconfronteerd geweest met meer problemen dan anderen en zijn daarom goeie probleemoplossers. Maar zonder spellingscontrole zou mijn doctoraat wel gigantisch veel taalfouten bevatten. Misschien moeten we in het onderwijs wat meer nadruk leggen op de inhoud dan op het taaltechnische. Het zou alvast zorgen dat de 15 procent dyslectici in Vlaanderen niet meteen worden afgeschreven in de lagere school.'

Bron:Nieuwsblad .be

Nationale Dyslexie Conferentie in teken van vernieuwingen

In de diagnostiek, begeleiding en behandeling van dyslexie zijn de afgelopen jaren grote stappen vooruit gezet. Bij vroegtijdige erkenning hoeven kinderen door deze functiebeperking niet meer voor hun leven op achterstand te worden gezet. Omdat de ontwikkelingen rond dyslexie zo snel gaan, vindt op 13 oktober de Nationale Dyslexie Conferentie plaats. Belanghebbenden uit het onderwijsveld en de zorg kunnen daar hun kennis bijspijkeren en inspiratie opdoen.

Ongeveer tien procent van de leerlingen heeft lees- en spellingproblemen, vier procent heeft te maken met ernstige, enkelvoudig dyslexie. Op de conferentie belichten sprekers uit de wetenschap, de onderwijspraktijk en de zorg hun visie en inzichten. Bijvoorbeeld over de biologische oorzaken van dyslexie en over het tien jaar durend longitudinaal onderzoek naar de ontwikkeling van deze leerstoornis. Daaruit blijkt o.a. dat zwakke leesvaardigheid van ouders als een voorspellende indicator kan worden gezien. Als kleuters achterblijven in letterkennis of niet snel kleuren en plaatjes kunnen benoemen, kan ook dat een indicatie zijn voor het ontwikkelen van dyslexie.

Andere deskundigen spreken over de voortschrijdende kennis van de sociaal-emotionele impact en maatschappelijke gevolgen van dyslexie, over de ervaringen met de eerste anderhalf jaar vergoedingsregeling behandeling in de zorg, over protocollen en interventies, over nieuwe screeninginstrumenten en de oogst van acht jaar Masterplan Dyslexie, het door het ministerie van OCW gesubsidieerde stimuleringsproject. Ook regelgeving en nieuwe gegevens uit onderzoeken naar de effecten en toepassingen van (nieuwe) ICT-hulpmiddelen komen aan de orde. Tweede Kamerlid voor de VVD Ineke Dezentjé Hamming-Bluemink, woordvoerder onderwijs, zal betogen dat goed kunnen lezen een basisvoorwaarde is voor maatschappelijke participatie. Maatwerk in onderwijs is voor de VVD essentieel om ieder talent tot zijn recht te laten komen.

Op de conferentie is extra aandacht voor dyslexie-ICT. Er is immers een breed scala van hulpmiddelen beschikbaar. Het gaat daarbij niet alleen om ICT, ook studiemateriaal en boeken moeten worden aangepast. Drie van de vier leerlingen met dyslexie die ernstige problemen op school hebben, kunnen die problemen oplossen als ze een hulpmiddel gebruiken. Dat blijkt uit een recente peiling onder leerlingen en studenten met dyslexie en hun ouders. Ruim veertig procent ondervindt flinke problemen met het volgen van school of studie, zes procent zegt school of studie eigenlijk niet aan te kunnen. Deze percentages zakken naar respectievelijk tien en anderhalf bij gebruik van een ICT-hulpmiddel.

De Nationale Dyslexie Conferentie wordt gehouden op 13 oktober in het Beatrix Theater in Utrecht. Voor meer informatie over het programma en de sprekers zie: www.lexima.nl/dyslexie-webshop/conferentie/nationale-dyslexie-conferentie-2010.

Bron:Lexima

‘Dyslectische leerling dupe verzwaring exameneisen’

Door Emmanuel Naaijkens

Leerlingen in het voortgezet onderwijs met dyslexie dreigen onevenredig zwaar benadeeld te worden door de verscherping van de slaag- zakregeling bij de examens in 2011 - 2012. “Wij voorzien dat veel leerlingen met dyslexie geen diploma halen”, zegt Marijse Pel, coördinator van het Steunpunt Dyslexie.

Dyslexie is een hardnekkige lees- en spellingstoornis. Het steunpunt is ingericht door Balans, de vereniging voor ouders met kinderen met een leer- en gedragsstoornis. Over twee jaar mag een leerling op vwo en havo op zijn eindlijst maar één onvoldoende halen in de kernvakken wiskunde, Engels en Nederlands (nu twee onvoldoendes).

Bovendien moet het gemiddelde van alle cijfers bij het centraal examen voldoende zijn, dat geldt ook voor het vmbo. Verder komt er een verplichte rekentoets. Dat betekent een extra obstakel voor leerlingen met dycalculie (rekenstoornis). De aanscherpingen zijn door het ministerie kabinet, met steun van de Tweede Kamer, ingevoerd om het peil van het onderwijs te verhogen.

Aftrek voor taalfouten

Balans maakt zich vooral zorgen over een mogelijk ook meewegen van taalfouten in de antwoorden bij de examens. “Dat zou rampzalig en onrechtvaardig zijn”, zegt Pel. De organisatie heeft er begrip voor dat de overheid de lat hoger legt, maar vindt dat er onvoldoende oog is voor de gevolgen voor leerlingen met dyslexie. Na de zomervakantie wil Balans bij de Haagse politiek aandacht vragen voor dit probleem.

De VO-raad heeft zich eerder, met andere belangenorganisaties, uitgesproken tegen de verscherpte eisen, met name omdat kwetsbare leerlingen daarvan de dupe worden. Naar schatting 3,6 procent van de leerlingen in het voortgezet onderwijs, ongeveer 30.000 leerlingen, heeft een dyslexieverklaring. Een iets kleiner percentage leerlingen heeft dyscalculie (rekenstoornis).

Balans pleit er niet voor om voor dyslecten soepeler normen te hanteren. “Maar ze moeten wel goed worden voorbereid en gecompenseerd voor hun handicap. Daar hebben we sinds 2004 het Protocol Dyslexie voor, maar bij veel scholen komt dat nog nauwelijks van de grond”, zegt Pel. Bovendien zijn er signalen dat scholen in de vierde klas van havo en vwo de overgangsnormen verhogen, leerlingen met dyslexie zouden daardoor eerder verwezen worden naar een lager onderwijstype. “Scholen willen zo het risico beperken dat meer leerlingen zakken.”

Vooroordeel

Annemarie-Marie Brouwer is moeder van drie dyslectische kinderen en ze is de motor achter de werkgroep Dyslexie van het Udens College. Ze maakt zich grote zorgen. “Dit leidt tot verspilling van talent en tot persoonlijke drama's. Kinderen die bijvoorbeeld goed zijn in exacte vakken, maar vanwege dyslexie lage cijfers halen voor hun talen, sluit je zo uit van een diploma. Die kunnen dus geen studie volgen aan een hogeschool of universiteit, terwijl we uit ervaring weten dat die studenten het daar goed doen. Juist de afgelopen jaren zijn steeds meer leerlingen met dyslexie doorgestroomd naar havo en vwo. Het vooroordeel dat kinderen met dyslexie dom zouden zijn is grotendeels verdwenen.”

[Ook gepubliceerd in Brabants Dagblad 29 juni 2010]

Bron: www.naaijkens.nl