Onderzoek hulpmiddelen dyslexie: wat is jouw ervaring?

Heb jij dyslexie en heb je ervaring met één van deze hulpmiddelen: WRTS, Coaching, Sprint, Teach 2000, Taaltraining en Daisy Speler? 

In samenwerking met vereniging Impuls en Woortblind verzamelen twee studenten onder leiding van Joost de Beer, docent aan de HAN en lid van Impuls & Woortblind, informatie over bovengenoemde hulpmiddelen bij dyslexie, zodat de vereniging advies kan geven aan mensen met dyslexie met vragen over deze hulpmiddelen.

Lees hier verder

Bron:Implus & woortblind

Wat is Dyslexie?

Dyslexie is een leesprobleem en schrijfprobleem. Zoals u misschien zelf al weet hebben dyslecten een (groot) leesprobleem. Dat betekent vaak dat ze een lagere AVI-score hebben dan het gemiddelde kind. Ook kan uw kinderen moeite hebben om de tekst met begrip te lezen of moet daarvoor veel inspanning geleverd worden.Dat ligt niet aan de kinderen maar aan de handicap/ beperking. Kinderen met dyslexie zijn na een hele schooldag (week) vaak helemaal op en dat kan zich openbaren in hoofdpijn of andere medische klachten. Hoe komt dat en wat is de oplossing? Meestal wordt dyslexie omschreven als ' niet goed kunnen lezen'. Nou is dat natuurlijk een breed begrip. Dyslectische mensen hebben moeite met het maken van de koppeling tussen geschreven en gesproken taal. Oftewel: Je ziet een woord maar herkent het niet. En dus weet je niet wat er staat. Mensen met dyslexie hebben moeite met technisch lezen en spellen. Ze herkennen woorden niet automatisch. Het is moeilijk om van letters één woord te maken. Het is ook moeilijk om van alle woorden een vloeiende, logische zin te maken. Daarom is het voor dyslectische mensen ook moeilijk om te begrijpen wat er in een zin staat. Wat er precies bedoeld wordt. Want als je wilt begrijpen wat een zin betekent, is het belangrijk dat je vloeiend kan lezen. Dyslectische mensen hebben daar moeite mee, maar proberen toch snel te lezen. Vaak zie je dan dat ze woorden over slaan. Of ze lezen een woord dat er niet staat, maar waarvan ze verwachten dat het woord er staat. Ze gokken eigenlijk wat er staat. Mensen denken dan soms dat dyslecten niet goed kijken, maar dyslectische mensen mankeren niks aan hun ogen. Het probleem ligt eigenlijk 'achter de ogen'. Ze kunnen wat ze zien niet goed herkennen als woorden.

Lees hier verder