Dyslexie: Elk nadeel heeft zijn voordeel!

Uit onderzoek is gebleken dat selfmade miljonairs vier keer zo veel kans hebben op dyslexie als de rest van de bevolking. Wat is daarvan de oorzaak?

Dyslectici worstelen met L- gericht denken. L- gericht denken is een vorm van denken en een houding tegenover het leven die kenmerkend is voor de linkerhemisfeer van het brein (sequentieel, feitelijk, functioneel, tekstueel en analytisch). Deze benadering, dominant in het huidige tijdperk, belichaamd door computerprogrammeurs, gekoesterd door zakelijke organisaties en beklemtoond in het onderwijs, wordt door linkerbrein kenmerken gestuurd naar linkerbrein resultaten.

R- gericht denken is de vorm van denken en houding tegenover het leven dat karakteristiek is voor de rechterhemisfeer van het brein (simultaan, beeldend, esthetisch, contextueel en verbindend). Deze benadering die onderbelicht is in het huidige tijdperk, belichaamd door creatieve en zorgzame mensen, onder gewaardeerd door organisaties en verwaarloost in het onderwijs, wordt door rechterbrein kenmerken gestuurd naar rechterbrein resultaten.

Zoals blinde mensen hun gehoor sterker gaan ontwikkelen, zo zorgen problemen van dyslectici op het ene gebied tot buitengewone gaven op andere gebieden. Sally Shaywitz, als neuroloog verbonden aan Yale en specialist op het gebied van dyslexie, schrijft het zo: “Dyslectici denken anders. “Ze zijn intuïtief en blinken uit in probleemoplossing, het grote plaatje zien en vereenvoudigen”. “Ze zijn ongeschikt voor stampwerk, maar ze zijn geïnspireerde visionairs”.

Mensen die morrelen aan de regels van het spel, zoals Charles Schwab, uitvinder van discontomakelarij, en Richard Branson, die de muziekhandel en de luchtvaartindustrie opschudde, noemen allebei dyslexie als het geheim van hun succes. Die dwong hen het grote plaatje te zien. Omdat ze moeite hebben de bijzonderheden van iets te analyseren, werden ze enorm handig in het herkennen van patronen.

Alle grote ondernemers zijn systeemdenkers. Wie een groot ondernemer wil zijn moet leren een systeemdenker te worden en zal de aangeboren passie om dingen in hun totaliteit te zien moeten ontwikkelen. Uit onderzoek blijkt dat één cognitieve gave de toppresteerders onderscheidde van de middelmatige: herkenning van patronen, het denken in “een groot plaatje”, waardoor leiders instaat zijn om precies de betekenisvolle trends te kiezen uit de warboel van informatie om hen heen en om strategisch ver vooruit te denken.

bron :www.managementpro.nl