We leven in een wereld waar het accent op lezen en taal ligt. Alles moet gelezen worden. Als je problemen met lezen en schrijven hebt, kan dat je hele leven beïnvloeden.
De laatste jaren is steeds duidelijker geworden wat dyslexie eigenlijk is, maar vroeger was er weinig of niets over bekend. Dyslexie is geen leerstoornis die alleen met geschreven taal te maken heeft, het uit zich ook op andere manieren. Bijvoorbeeld met het onthouden van vaste woordcombinaties of losse gegevens als rijtjes en jaartallen. Ik heb op het lager onderwijs bijvoorbeeld nooit woorden in lettergrepen kunnen splitsen.
Er zijn verschillende oorzaken voor dyslexie en soms is het al op zeer jonge leeftijd aan te tonen. Het zou ook vroeg ontdekt móéten worden, al was het maar om een kind voldoende kansen te bieden in zijn verdere leven. Ik heb het te laat in mijn leven ontdekt. Het heeft mijn leven en wie ik ben en wat ik doe beïnvloed. Het heeft me gevormd.
Toen ik op de lagere school zat, was de belangrijkste leerstof verdeeld in drie blokken: je moest kunnen rekenen, lezen en schrijven. Alles werd klassikaal uitgelegd, en dan moest je het kennen. Ik rekenen blonk ik uit, maar met taal bleef ik achter. Ik kon niet goed lezen en schrijven en dat maakte dat ik me dom voelde. Als we gingen lezen in de klas, zette ik mijn boek rechtovereind, in de hoop dat ik geen leesbeurt zou krijgen.
Klik hier om te verder lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten