dyslexi
Jullie zeggen wel stel je niet aan,
Maar hoe is het voor mij is daar moet je eens bij stilstaan.
Weten jullie wel wat het is,
Nou denk je makkelijk nou dan heb je het mis.
Ik haal de letters door elkaar,
Niet alle gelukkig maar een paar.
Mensen met dyslexie schamen zich wel eens,
Daar ben ik het wel mee eens.
Ik heb het ook gehad nu niet egt meer,
Maar die tijd deed best zeer.
Was vanaf de middelbaren school alles vreemd,
Het is dan mijn verlegenheid die toeneemt.
Door mijn mentor van de 2de ben ik er nu aardig over heen,
Schaam me niet meer en de reacties zijn ook iet gemeen.
Waren ze al wel niet maar toch,
Mijn gevoel vond dat ik het niet moch.
Ik gebruik nu alles waar ik recht op heb,
En het helpt ook en dat geeft een pep.
Maar wat ik wil zeggen tegen andere is,
Maak gebruik van wat er voor je is.
En mensen die geen dyslexie hebben,
Oordeel niet zomaar voor dat je iets egt weet dat doe je wedde?
bron:1001 gedichten.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten